Lata temu, w rozwijającej się dziedzinie antropologii kulturowej, etnografowie zaczęli dyskretnie obserwować podmioty badawcze z wewnątrz społeczności. Było to podejście nowatorskie; zamiast sprowadzać tematy do nich w kontrolowanym otoczeniu, badacze zanurzali się w grupie, zadając pytania i rozmawiając z poszczególnymi podmiotami z nadzieją na odkrycie kluczowych informacji. Wierzyli, że obserwowanie ludzi w ich rodzimym środowisku dostarczy krytycznych szczegółów, które mogłyby zostać utracone, gdyby zostały z niego usunięte. Uważali też, że idąc od razu do źródła, zbierają prawdziwie, eksperckie opinie. Wiele dyscyplin korzysta dziś z pochodnych tego typu badań. ...
dalej...